اختلال اضطراب جدایی در کودکان از سن ۸ ماهگی شروع می شود و در بعضی از آن ها تا ۱۴ ماهگی نیز ادامه دارد.اختلال اضطراب جدایی در کودکان علائم دارد.البته درمان هم دارد و جای نگرانی نیست.
در نوزادان ۸ تا ۱۴ ماهه اختلال اضطراب جدایی در کودکان کاملا طبیعی است.نوعی ترس نسبت به محیط و افراد غریبه نشان می دهند که آن را با گریه کردن نشان می دهند.
البته به گریه نوزادان در مواجهه با افراد غریبه اختلال اضطراب جدایی در کودکان نمی گویند و این امر طبیعی است.اما اگر تا شش سالگی کودک همچنان این گونه باشد یا بیشتر از ۴ هفته طول بکشد کودک به اختلال ترس از افراد غریبه دچار شده است که باید درمان شود.
![اختلال اضطراب جدایی در کودکان]()
کودکانی که دچار اختلال اضطراب جدایی هستند چه علائمی از خود نشان می دهند؟
کودکانی که دچار اختلال اضطراب جدایی هستند چه علائمی از خود نشان می دهند؟کودکانی که به این نوع از اختلال روانی دچار شده باشند علائمی همچون:
- استرس و اضطراب درونی
- سر درد
- استفراغ و حالت تهوع
- دل درد
- بی اشتهایی
- ناسازگاری
- جویدن ناخن
ترس بیرون رفتن از خانه
بدون پدر،مادر و پرستارش می ترسد که از خانه بیرون برود و همیشه منتظر و نگران افتادن اتفاق بدی است.
همه جا به حضور پدر،مادر و یا پرستارش نیاز دارد
هر جا تنها باشد می ترسد و همیشه نیاز دارد که کسی همراهش باشد حتی موقع استفاده از سرویس بهداشتی دوست دارد تا مادرش کنارش بیاستد.
حتی موقع بازی و سر گرمی احساس خوبی ندارد اگر تنهایی باشد.
نمی خوابند
کودکان مبتلا به اختلال اضطراب در کودکان بدون حضور خانواده اشان نمی خوابند و برای رفتن به تخت خوابشان مقاومت می کنند.
مشکلات گوارشی
کودکان مبتلا به بیماری دچار مشکلات گوارشی مثل دل درد،معده درد و اختلال در اجابت مزاج پیدا می کنند.مخصوصا وقت هایی که باید در مهد یا مدرسه باشند بیشتر دچار اختلالات گوارشی می شوند.
چه عواملی در بروز اختلال اضطراب جدایی در کودکان وجود دارد؟
![اختلال اضطراب جدایی در کودکان]()
از دست دادن پدر یا مادر
از دست دادن پدر یا مادرپدد و مادر هر دو نقش موثری در زندگی کودکان دارند۰نبود هر کدام می تواند آسیب های جدی به کودک وارد کند.پدران به اندازه مادران باید به کودک خود محبت کنند.اگر پدران به دلیل مشغله های کاری و خستگی به کودک چه پسر و چه دختر محبت نکنند بچه دچار اختلال اضطراب جدایی در کودکان می شود.
از دست دادن یکی از عزیزان که کودک خیلی او را دوست داشته است.
معمولا کودکان به اعضای خانواده مثل عمه،خاله،عمو،دایی یا حتی یک دوست خیلی زود دلبسته و وابسته می شوند،مخصوصا بچه هایی که با پدربزرگ یا مادر بزرگ اشان زندگی می کنند،نبودشان بسیار غم انگیز می شود.
از دست دادن حیوان خانگی
بچه ها خیلی به حیوانات علاقه دارند.علی الخصوص اگر حیوان خانگی باشد و با کودک اخت شده باشد،اگر بمیرد یا آن را بفروشید آسیب روحی به کودک وارد می شود.
بستری شدن در بیمارستان
کودکان به علت های مختلف ممکن است در بیمارستان بستری شوند.در بعضی از بیمارستان ها کودکان همراه ندارند.به دلیل ابتلا به کرونا نیز بیشتر بیماران نباید همراه داشته باشند.در این لحظه است که کودک دچار ترس از تنهایی می شود.
تغییر محیط زندگی یا مدرسه
گاهی اوقات خانواده ها به علت داشتن خانه اجاره ای یا موقعیت شغلی والدین مجبورند که جای زندگی یا مدرسه بچه ها را عوض کنند.ولی بچه ها خیلی دیر به محیط جدید عادت می کنند و گاهی اوقات احساس نا امنی می کنند.
جدا خواباندن
زمانی که او را در اتاق جدا می خوابانید.کودکان به یک سن خاصی که می رسند باید از والدین جدا بخوابند.اگر از زمان شش ماهگی او را به جدا خوابیدن عادت ندهید تا بزرگ سالی نمی تواند جدا بخوابد و دچار مشکلات اضطراب جدایی کودکان خواهد شد.
مراقبت همیشگی
کودکانی که والدین اشان بیش از حد از آن ها مراقبت می کنند باعث می شوند که اگر یک روز نباشند کودک نتواند از پس خودش بر بیاید و چون کودک در مواجهه با شرایط و تنها بودن قرار نگرفته است بنابراین به توانایی ها و استعداد هایش اعتماد ندارد و خودش را باور نمی کند،پس می ترسد.
منشاء ارثی
کودکانی که والدین اشان اضطراب و استرس دادند بیشتر به اختلال اضطراب جدایی در کودکان مبتلا می شود.بنابراین می توان یکی از عوامل بروز بیماری را ارثی دانست.
مشاجره پدر و مادر
کودکانی که والدین اشان بیش از حد با هم مشاجره می کنند.کودک احساس نا امنی می کند و می ترسد.شاید بترسد که ممکن است با یک والد زندگی کند و دیگری را از دست بدهد.
![اختلال اضطراب جدایی در کودکان]()
پسران یا دختران بیشتر به مشکلات ترس از غریبه ها دچار می شوند؟
پسران یا دختران بیشتر به مشکلات ترس از غریبه ها دچار می شوند؟اختلال اضطراب جدایی معمولا ۴ تا ۵ درصد کودکان ۷ تا ۱۱ سال دختر و پسر را درگیر می کند و فرقی نمی کند که پسرند یا دختر.
چگونه وجود استرس در کودکان تشخیص داده می شود؟
پزشکان با ارزیابی های بالینی وجود استرس و اضطراب در کودکان را تشخیص می دهند.اختلال اضطراب فقط مخصوص کودکان نیست و بزرگ سالان نیز ممکن است دچار بیماری شوند.
راه های درمان استرس در کودکان
پرستار یا پزشک ابتدا دلیل وجود استرس و اضطراب را بررسی می کند.
روانشناس علت های بیماری،مشکلات خانوادگی و سابقه بیماری های افراد خانواده را بررسی می کند.
در قدم سوم علائم حیاتی کودک را بررسی می کند تا در شک به بیماری های مشابه آن ها تشخیص دهد.
پرستار سعی می کند تا ارتباط عاطفی بین خود و کودک بر قرار کند.
بهتر است برای درمان در اتاق کودک از موسیقی آرام استفاده کنید.
سبزیجات و ماهی را در سبد غذایی تان قرار دهید.
پرستار باید تا رفع شدن همه علائم کنار کودک بماند.
پرستار نباید کودک را در معرض انتخاب قرار دهد.
باید محیط خانه را آرام کنید
پدر و مادر نباید در حضور کودک مشاجره کنند.
به آموزش کودک بیش از بیش اهمیت دهید.
به صحبت های کودک دقیق گوش دهید.
کودک را به کلاس ورزشی ببرید و او را تشویق کنید تا آن را انجام دهد.
کودکانی که دچار اختلال اضطراب در کودکان هستند به مرور زمان و با مراقبت های ذکر شده بهبود می یابند.
اما اگر کودک از رفتن به مهد یا مدرسه اجتناب می کند و دوست ندارد به محیط های اجتماعی پا بگذارد باید برای درمان های اضافه تر اقدام کنید.
روان درمانی:
در روش روان درمانی به کودک کمک می کنید تا با تغییر سبک زندگی و تحول در تفکر کودک محیط را بشناسد و کم کم استرس اش کاهش یابد.
دارو درمانی
روش دارو درمانی به نظر پزشک بستگی دارد و از دارو های ضد افسردگی و داروی ضد اضطرابی استفاده می شود.
در نهایت
ممکن است اختلال اضطراب جدایی در کودکان از یک بهانه گیری،گریه کردن یا غر زدن شروع شود و با تغییر موقعیت یا دادن خوراکی مورد علاقه به کودک خوب می شود.
اما گاهی غر زدن ها بیشتر از ۴ هفته طول می کشد و با هیچ چیزی خوب نمی شود.در این زمان باید دنبال راه درمان آن باشید.
برای درمان باید با کودک بسازید و او را در لحظه انتخاب کردن و لجبازی کردن قرار ندهید.
برای اینکه بهبود یابد وقت بگذارید و صبور باشید.