دوست یابی کودک

دوست یابی کودک تاثیر مثبتی بر سلامت روان او می گذارد.بعد از 2 سالگی کودک سعی می کند تا با گروه همسالانش بازی کند و کم کم از مادر و پدر فاصله می گیرد.به همین دلیل دوست یابی کودک از اهمیت ویژه ای برخورد دار است.

در این متن شما را با دوست یابی کودک،آیین دوست یابی،ترفندهای آموزش دوست یابی به کودک،تاثیر دوست یابی کودک بر سلامت روان،نقش والدین در یافتن دوست مناسب،مشکلات بر سر راه دوست یابی و علل بروز مشکلات،شناسایی و رفع مشکلات کودکان در دوست پیدا کردن آشنا خواهیم کرد.

ترفندهای آموزش به خردسال برای پیدا کردن دوست

در مورد تفاوت ها بگویید

کودکان باید بدانند که افراد با هم فرق می کنند و قرار نیست که همه دوستان تا آخر عمر با شما همراهی کنند.

کودک باید یاد بگیرد که هر فردی دارای روحیه و خواسته های متفاوتی از فرد دیگر است و نمی تواند با همه دوستانش به یک شکل رفتار کند.مثلا :بعضی از کودکان درون گرا هستند و نمی توانند به خوبی حرف دلشان را بزنند.

بعضی از کودکان بسیار خنده رو و سر زنده هستند و می توانید ساعت ها در کنار آن ها لذت ببرید.

بعضی از کودکان علاقه ای به درس ندارند و بعضی دیگر بهترین یار درسی خواهند بود.

برای آموزش دوست یابی کودک ابتدایی ترین کار این است که معیار و ملاک های فرزند را بدانید.پس با هم صحبت کنید تا به نتیجه برسید.

آموزش عملی دوست یابی کودک

وقتی در پارک هستید به کودک برای شروع دوستی با یک کودک دیگر پیش قدم شوید.

به کودک یاد دهید که برای کلام اول بعد از سلام چه باید بگوید.

به او بگویید که می تواند برای قدم اول خوراکی اش را با دوست احتمالی تقسیم کند.

آسیب نزدن به دوستی با مراقبت

در مورد رفتار های اشتباه که باعث خراب شدن دوستی می شود،حرف بزنید.به کودک بگویید که گاهی دوستانش حق دارند تنها باشند و دیگر دلشان نمی خواهد که با تو بازی کنند.

کودک باید بداند که دوستانش ممکن است دوستان دیگری داشته باشند که گاهی تمایل دارند با آن ها بازی کنند.

کودکان باید یاد بگیرند که می توانند مخالفت اشان را بدون بی ادبی و در گیری هم بیان کنند.

به کودک آموزش دهید که باید گاهی با دوستانش در مورد احساساتش بگوید تا سوء تفاهم به وجود نیاید.

اگر دوست خوب می خواهی باید دوست خوب بمانی

کودک باید یاد بگیرد که داشتن رفتار خوب و مسالمت آمیز باعث می شود که همیشه دوستی ها پایدار بماند.

کودک باید بلد باشد که گاهی عذر خواهی کردن می تواند دوستی اش را حفظ کند.

تاثیر دوست یابی کودک بر سلامت روان او

کودکانی که در دوست یابی ضعیف هستند و یا اصلا دوستی ندارند،از مشکل افسردگی و استرس رنج می برند.

دوست پیدا کردن برای کودکان کار آسانی نیست.والدین باید به آن ها کمک کنند.

حضور در جمع

سعی کنید به همراه کودک در جمع حضور داشته باشید.در این حالت کودک می آموزد که در اجتماع چگونه باید رفتار کند.با بودن در اجتماع کودک مهارت های زیادی را می آموزد.

کودک را انگشت نما نکنید

برای اینکه کودک بین همسالان و فامیل احساس راحتی کند و بتواند با دیگران تعامل مثبت داشته باشد،نباید کودک را مجبور به خواندن شعر و یا سلام کردن کنید.

نباید به بچه های برچسب منفی بزنید.

برچسب های منفی که والدین برای بچه ها می گذارند اثر منفی بر ذهن آنان خواهد گذاشت.برچسب های منفی آن چنان قدرتی دارند که می توانند رفتار کودکمان را تضمین کنند.مثلا اگر کودک در سلام و احوال پرسی ضعیف است.نگویید : دخترم خجالتی است.

به جای آن بگویید که  کمی زمان می برد تا با هم آشنا شوید.

تقویت مهارت های اجتماعی برای دوست یابی کودک

کودکان با دوستی کردن با کودکان دیگر می توانند مهارت های اجتماعی و تعامل مثبت با دیگران را یاد بگیرند و این بازی نقش آفرینی آینده کودک را رقم خواهد زد.

داشتن یک نفر به عنوان دوست در طول زندگی،گاهی می تواند خلا های روحی کودک را برطرف کند.

نقش والدین در دوست یابی کودک

والدین علاوه بر اینکه وظیفه تامین خوراک،پوشاک،مسکن و حمایت عاطفی کودکان را دارند،باید در دوست یابی کودک نیز ایفای نقش کنند.زیرا خردسالان به دلیل نداشتن تجربه ممکن است دچار انتخاب اشتباه شوند و پس از آن آسیب ببینند.چگونه والدین می توانند در دوست یابی کودک دخالت کنند:

الگوی بهتری باشیم.

همان طور که قبلا هم ذکر شد والدین باید نسبت به رفتار و گفتار خود در اجتماع توجه بیشتری داشته باشند تا کودک هم مهارت های بیشتری برای دوست یابی داشته باشد.

زیاد صحبت کنیم.

والدین باید با کودکان زیاد صحبت کنند تا اینکه هم حس همدلی و صمیمیت بین آن ها بیشتر شود و هم کودکان متوجه شوند که در مورد آنچه می خواهند،می توانند صحبت کنند و به طور مسالمت آمیز مشکلات را رفع کنند.

وقتی والدین در مورد دوست خوب با کودک صحبت می کنند و او را آگاه می کنند.کودک نیز برای انتخاب دوست بیشتر دقت می کند.

گاهی خود کودکان نیز طرز تفکر و معیار های خاصی برای انتخاب یک دوست دارند که اگر آن ملاک ها را در کسی نبینند با او دوست نخواهند شد.

صحبت کردن باید آرام و بدون غرض ورزی باشد.هنگام حرف زدن باید ارزش ها و مهربانی را مد نظر بگیریم.

نقش بازی روی دوست یابی کودک

بیشتر بچه ها بازی کردن را دوست دارند و همه مسائل و مهارت ها را می توانید طی یک بازی برنامه ریزی شده به کودک آموزش دهید.

تلفن بازی

می توانید با ایجاد نقش با کودکتان تلفن بازی کنید.مثلا اگر قرار است با مادر بزرگش تلفنی صحبت کند.ابتدا با تلفن اسباب بازی با کودک تمرین کنید.شما مادربزرگ بشوید و کودک به شما زنگ بزند.این بازی برای کودکانی که به تازگی با تلفت آشنا شده اند بسیار مفید است.

تلفن بازی راه بسیار خوبی برای حرف زدن نوزاد نیز می باشد.

خاله بازی

خاله بازی،بازی مورد علاقه دختر بچه هاست.می توانید طی خاله بازی مهارت های دعوت یک مهمان،نپذیرفتن یک دعوت،رفتار مسالمت آمیز،تشکر بابت دعوت و خیلی از مسائل را به کودک آموزش دهید.

در حین بازی کودک را در آغوش بگیرد و آرامش را به او هدیه دهید.بگذارید اولین دوست فرزندتان،خود شما باشید.محبت به کودک می تواند او را سر به راه کند.با محبت به کودک مسیر یادگیری را نیز برایش هموار می سازید.

لازم نیست همیشه و همه جا در کنار و در خدمت فرزند باشید.گاهی او را تنها بگذارید تا خودش برای دوست یابی فکری بکند.اینگونه شما نیز یک مادر کافی می شوید.

نه گفتن را به خردسال آموزش دهیم.

کودک باید بداند که نباید به هر قیمتی پای یک دوستی بماند.مسائل و مشکلات جامعه را با توجه به در نظر گرفتن سن کودک به او آموزش دهید.بچه ها باید بدانند که همه کارهایی که دوستانشان انجام می دهند درست نیست و باید در مقابل پیشنهاد های غلط دوستانشان نه بگویند.

کودک باید از والدین یاد بگیرد که چگونه محترمانه نه بگوید.نه بگوید بدون اینکه دوستش را ناراحت کند.

قدرت نه گفتن را بیاموزید و به کودکان نیز یاد بدهید.

کودک را تشویق کنید.

اگر کودک توانست با دوستش همراه با مسالمت و آرامش بازی کند،او را تشویق کنید تا متوجه کار درستش بشود و ادامه بدهد.

برای کودک وقت بگذارید و برنامه ریزی کنید.

کودکان به داشتن دوست نیاز دارند.نباید آن ها را از این فرصت محروم کنیم.باید زمانی را برای کودک برنامه ریزی کنید تا با دوستانش وقت بگذراند.

امروزه به دلیل مشغله های ذهنی و مشکلات اقتصادی خانواده ها،والدین کمتر برای کودکان زمان دارند.

والدین باید کودک را به پارک،کتابخانه،موزه و مکان های عمومی ببرند تا زمینه برای دوست یابی کودک و بازی با گروه هم سالانش را پیدا کند.

کتاب قصه بخوانید.

چندکتاب داستان پیدا کنید که محتوای آن در مورد چگونگی دوست یابی کودک است.هر شب قبل از خواب برای او بخوانید.کودکان خیلی سریع مطلب را از داستان متوجه می شوند و بعدا در زندگی روزمره اشان به کار می برند.

می توانید بعد از خواندن قصه در مورد شخصیت های مثبت و منفی داستان با کودک صحبت کنید.

مهمان دعوت کنید.

گاهی دوستان کودک را به منزل دعوت کنید و اجازه دهید تا بیشتر باهم آشنا شوند.در مراسم جشن تولد،دور همی های دوستانه و … اجازه دهید کودک به مهمانی برود.این مهمانی ها باید در حضور یکی از والدین انجام گیرد.

هر کدام از بچه ها که بیشتر شبیه فرزند شماست را برای دوستی با کودکتان در نظر بگیرید.

آموزش مهارتهای زندگی برای دوست یابی کودک

والدین باید مهارتهای زندگی و دوستی را به کودک خود آموزش دهند.مثلا اینکه دوستان برای هم چه کار هایی انجام می دهند،هم را مسخره نمی کنند،نسبت به هم وفا دارند،خوراکی و اسباب باز هایشان را به هم می دهند و همیشه با احترام و ادب با هم صحبت می کنند.

با آموزش مهارتهای زندگی به کودک،او تعامل اجتماعی صحیح و مثبتی را تجربه خواهد کرد.

به کودک بگویید که در مقابل دوستانش باید بلند و رسا حرف بزند و بهتر است که در چشمان اطرافیان نگاه کند،تا دیگران منظورش را به خوبی درک کنند.

مشکلات دوست یابی کودک

اولین گام برای شناسایی مشکل در دوست یابی کودک این است که کودک را به طور کامل بشناسید و با او برای انتخاب دوست مورد علاقه اش صحبت کنید.

مشکلات زیادی ممکن است بر سر راه یک کودک 2 تا 8 ساله وجود داشته باشد تا بتواند یک کودک دیگر را به عنوان دوست و رفیق انتخاب کند:

زود رنج بودن

در شخصیت کودک زود رنجی وجود دارد،این عامل باعث می شود که کودک هنگام بازی با گروه دوستان و هم سالانش خیلی سریع از چیزی ناراحت شود.در این صورت تعدادی از دوستانش را از دست می دهد.

درون گرایی

کودکان درون گرا معمولا ساکت هستند.با کسی صحبت نمی کنند.نسبت به افراد دیگر کمی بی تفاوت هستند.درون گرایی یکی از مشکلاتی است که دوست یابی کودک را مختل می کند.

معمولا افراد درون گرا دوستان کمتری نسبت به افراد برون گرا دارند.کودکان درون گرا کلا با بچه های دیگر صمیمی نمی شوند.زمان زیادی طول می کشد تا یک کودک درون گرا با یک خردسال دیگر دوست شود.

شاید باید صبر کنید تا به شما اعتماد کند،رفتار خوبتان را ببیند و کم کم طرح دوستی بریزد.

به هر حال اگر کودک شما ساکت است و از دوستی با دیگران لذت نمی برد،نباید او را مجبور کنید.باید اجازه دهید تا کودک خودش بخواهد.

خردسالی که خشن است.

قلدری،خشونت و بی ادبی از جمله مشکلاتی است که اگر کودک نسبت به کودکان دیگر انجام دهد تمام دوستانش را از دست خواهد داد.خردسالان روحیه لطیف و نرمی دارند و خشونت از طرف یک دوست را نمی پذیرند.

نداشتن مهارت های اجتماعی

وقتی کودک یاد نگرفته باشد که چگونه خوب صحبت کند،چطور دل هم سالانش را برای دوستی ببرد،کودکی که نمی تواند مهربانی را ابراز کند و … نمی تواند به راحتی دوست پیدا کند.

نداشتن مهارت های روحی

گاهی اوقات بچه ها خیلی گرم و صمیمی مشغول بازی با هم هستند.اما اگر پای خوراکی،اسباب بازی و یا وسیله های شخصی اشان وسط باشد،نمی توانند خود را کنترل کنند.این یعنی اینکه این دوستی عمیق نیست و پایان خوشی ندارد.

والدین و رفتار های غلط آنان

کودکان تلاش می کنند تا کاملا شبیه والدین خود باشند زیرا تصور می کنند که همه رفتار های آنها صحیح است.

بهتر است الگوی بهتری برای کودکان خود باشید.وقتی سلام و احوال پرسی می کنید،صحبت های شما هنگام خرید،رفتار شما موقع دعوا،جر و بحث و هر کاری که انجام می دهید از جلوی چشمان کودک اتان می گذرد و در ذهن ناخود آگاهش ثبت می شود.

هنگام مواجه شدن با موقعیتی شبیه شما،همین رفتار را بی کم و کاست انجام می دهد.

بنابراین باید خیلی خیلی مراقب رفتار،گفتار و کردار خود باشید.

شناسایی مشکلات و رفع آنها جهت دوست یابی کودک

صحبت کردن

ابتدا برای شناسایی مشکل باید با کودک صحبت کنید.درباره معیار هایش برای دوست یابی،رفتار های خوبی که باید در مقابل دوستان داشته باشیم،مهارتهایی که باید یاد بگیریم و …باید حرف بزنید.

صحبت کردن گام اول برای شناخت خود کودک است و بعد از آن می توانید مشکل دوست یابی کودک را پیدا کنید.

وقتی کودک بگوید که چگونه شخصیتی را برای دوستی می پسندد به راحتی می توانید مشکل را نیز رفع کنید.

در نهایت

برای دوست یابی کودک خود تلاش کنید.

مهارتهای زندگی را به کودک آموزش دهید.

کودک را با مسائل و مشکلات جامعه آشنا کنید و به آن ها آگاهی بدهید.

بچه ها باید بتوانند به خواسته های نا معقول دوستانشان نه بگویند.

الگوی خوبی برای فرزندان باشیم.

از تاثیر مثبت دوست شدن فرزند با دیگران غافل نشوید.

دوستان کودک را از خانواده هایی انتخاب کنید که از نظر فرهنگی،اعتقادی و اقتصادی با فرزند شما شبیه هستند.